— tekst —
de Verzamelaar:
Sound of Music
Curator: Hilde Teerlinck (FRAC Nord-Pas de Calais)
Kunstenaars: Art & Language (Terry Atkinson & Michael Baldwin), Mark Leckey, Vera & François Molnar, Jeremy Deller, François Curlet & Michel François, Rainier Lericolais, Christian Marclay, S.M.S. (John Cage, La Monte Young, Marian Zazeela), Robert Barry, Achille & Pier Giacomo Castiglioni, Scott King, Cerith Wyn Evans, Pierre Huyghe, Dennis Oppenheim, Ellen Cantor & John Cussans, Allen Ruppersberg, Susan Philipsz, Anton Corbijn en Angela Bulloch
Van 20 januari tot en met 30 maart 2008 presenteerde Marres, Centrum voor Contemporaine Cultuur in Maastricht de tentoonstelling Sound of Music in het kader van De Verzamelaar. Deze tentoonstelling is het resultaat van een samenwerking tussen het FRAC Nord-Pas de Calais (Frankrijk) en Marres. De basis van de tentoonstelling wordt gevormd door werken uit de collectie van het FRAC, aangevuld met andere bruiklenen. Sound of Music gaat in op de invloed van nieuwe technologieën en de relatie tussen het digitale beeld en muziek.
Al eerder bood Marres verschillende reflecties op de positie van De Verzamelaar met tentoonstellingen als Die Dinge, Négritude en La Collection Imaginaire. Waar bij Die Dinge het accent lag op het ontsluiten van collecties en het vraagstuk van collectiemobiliteit, ging Négritude nader in op een collectie als identiteit en bevroeg La Collection Imaginaire de positie van de verzamelaar. Met Sound of Music reflecteert Marres op een ander aspect van De Verzamelaar door een museale collectie te herinterpreteren in de context van een presentatieinstelling voor beeldende kunst en vormgeving. Tevens slaat Sound of Music een brug tussen de tentoonstelling Die Dinge -waarbij de toevalsmethodiek van John Cage werd benut binnen het tentoonstellingsmodel- en de eerstvolgende tentoonstelling in het kader van De Flaneur dankzij het nu gepresenteerde werk van Mark Leckey.
Het digitale beeld en digitale muziek zijn een niet weg te denken onderdeel van onze dagelijkse leefwereld. Kunstenaars hebben al lang voor de huidige technische mogelijkheden relaties gelegd tussen het domein van het beeld en die van het geluid.
Al in de eerste decennia van de 20ste eeuw, een tijd die profetische componisten als Debussy voortbracht, benutten beeldende kunstenaars door muziek geïnspireerde elementen van compositie en structuur, tekens en codes, ritme en dynamiek, nuance en harmonie. Muziek werd vooral een referentie voor kunstenaars die de representatie zelf wilden emanciperen en een meer abstracte werkwijze beoogden. Erik Satie was weliswaar niet, zoals Man Ray zei, "de enige muzikant van zijn tijd die ogen had", toch was het diezelfde Satie die muziekgeschiedenis schreef met zijn ‘musique d’ameublement’; partituren met grafische notatie, tekst én decoraanwijzingen. In de jaren zestig werden deze ideeën verder ontwikkeld door John Cage en La Monte Young, beide verwant aan de Fluxus-beweging. Muziek kwam los van haar partituur, de beleving stond centraal in performances, happenings en installaties, waarmee de geluidskunst was geboren.
Bij deze tentoonstelling is een catalogus uitgegeven. Deze is verkrijgbaar bij Marres Books.