— beeld —

1/5
2/5
3/5
4/5
5/5
1/12
2/12
3/12
4/12
5/12
6/12
7/12
8/12
9/12
10/12
11/12
12/12

— uitnodiging —


— zaaltekst —


— advertentie —


— handout —


— tekst —

de Avant-Garde:
Deep Cuts

Curator: Lisette Smits
Kunstenaars: Art & Language met Red Krayola, Bonnie Camplin, Jason Coburn, Paul Elliman, Scott Joseph, Nicholas Matranga, Michaela Meise, Michele Di Menna, Jochen Schmith, Benjamin Seror, Lucie Stahl, Holger Steen en Will Holder

Als onderdeel van het meerjarige onderzoek naar het idee van avant-garde gaat de tentoonstelling Deep Cuts nader in op muziek als een vorm van cultuur of tegencultuur die intrinsiek verbonden is aan verschillende moderniseringsprocessen.

In de tentoonstelling worden de rol en invloed van muziek en geluid binnen de (massa) cultuur vanuit het perspectief van de kunstenaar verkend. In Deep Cuts staat het idee centraal dat muziek een politieke positie inneemt binnen een samenleving. Dit idee is terug te voeren tot het werk van Plato, waarin wordt beschreven hoe muziek de menselijke ziel kan beïnvloeden. Plato identificeert daarmee ook een rebels en gevaarlijk element in muziek. Zelfs in onze huidige, minder spirituele samenleving, waar muziek volledig lijkt op te lossen in een commerciële cultuur, kan muziek nog steeds als een ondermijnende factor worden gezien.

Als een specifieke vorm van communicatie kan muziek een alternatieve politieke taal bieden die losstaat van de gebruikelijke retoriek; één die verder reikt dan het protestlied van de folkmuziek, het anti-establishment van punk of het experimentele karakter van de avant-garde – al zijn deze stromingen nog steeds waardevolle instrumenten om de relatie tussen muziek en politiek te beschouwen. Het uitgangspunt van Deep Cuts is dat muziek – alom aanwezig binnen de cultuur – zowel als gebaar en als effect per definitie politiek van aard is en als zodanig het product van een bepaalde tijdsperiode.

Voor kunstenaars zijn muziek en geluid altijd belangrijke middelen geweest om verschillende noties rond tijd en ruimte binnen hun (statische) praktijk te adresseren. In de tentoonstelling Deep Cuts wordt een selectie film- en installatiewerken getoond van kunstenaars die de relatie tussen geluid, taal en materie onderzoeken. Ook komt de relatie tussen muziek en politiek terug in werken die de sociale geschiedenis van muziek tot onderwerp hebben. De muziektaal in deze tentoonstelling omvat zang – de solo en het chorus – geluid en vormen van orkestratie en choreografie. De werken putten uit verschillende muzikale stromingen, waaronder folk, hiphop, elektronische muziek en religieuze liederen.

Parallel aan de tentoonstelling vindt een programma plaats met lezingen, filmvoorstellingen en concerten van Jason Coburn, Paul Elliman, Luke Fowler, Dan Graham, Michaela Meise, Noëllie Roussel, Benjamin Seror, Holger Steen en Will Holder.


— essay —

The Torch in My Ear

— essay —

The 4th Dimensional Politics of Rythm

Een kijkje in de keuken van een collectionerende kunstinstelling
Every bird can only sing what it is able to hear
Gezondheid als algemeen goed en sociaal kapitaal
Het exces van consumentisme en de fictie van economische speculatie
Het ultieme symbool van goddeloosheid
Hiaten in de geschiedschrijving
Hoe gaan we om met deze nieuwe realiteit?
is het concept 'school' nog steeds verbonden met een fysieke omgeving?
Kunnen dood, verval, bloed inderdaad zo mooi, bijna verleidelijk zijn?
Scheppen of vernietigen
Trust me - I'm a designer
We'll be rich tonight!
Zonder een paleis van glas is het leven een last